Το κορίτσι και η σόμπα...

Σαν σήμερα, δηλαδή στις 20 Μαρτίου 1926, ένας κύριος που στα μαθητικά του χρόνια δεν ήταν και το καλύτερο παράδειγμα για τους δασκάλους του, διατύπωσε το πόσο σχετικά μπορεί να είναι τα πάντα.
Γύρω μας και μέσα μας.
Ή καλύτερα, η σχετικότητα των Γύρω μας με τα Μέσα μας.

 photo: seebyseeing.net

Ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο, εμάς τους ίδιους, είναι τα πρώτα φίλτρα σε κάθε ερέθισμα και η πρώτη "έξοδος" κάθε απάντησής μας... Η μηχανικότητα, η έλλειψη συνειδητότητας δηλαδή, μας κάνει να σχετίζουμε τα μέσα με τα έξω, με αυτό το φίλτρο.

Όλα τα πράγματα στη μνήμη μας, ακόμα και τα πιο ασήμαντα, είναι κατά κύριο λόγο, "αποθηκευμένα" με αυτά τα μηχανικά κριτήρια της σκέψης μας, που έχει παράξει όμως και συγκεκριμένα συναισθήματα. Αυτά είναι λιγάκι ..."αναρχικά" στοιχεία όμως. Και ίσως είναι τελικά και το καλύτερο κριτήριο για αυτά τα "μηχανικά φίλτρα" της αντίληψής μας.

Το καλύτερο κριτήριο τελικά για όσα συμβαίνουν γύρω σου και για όσα κάνεις, είναι η καρδιά σου, αυτή η "γεύση", η ιδιαίτερη "γεύση" που έχεις όταν αναλογίζεσαι τη μέρα που πέρασε λίγο πριν κοιμηθείς το βράδυ. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να αποφασίσεις τί θα κάνεις για να κοιμάσαι "γλυκά" περισσότερες μέρες!

Μάλλον τελικά συμφωνούμε με τον φίλο μας, τον Αλβέρτο, που εκτός από την επίσημη εκδοχή της "Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας", είχε δώσει και μια πιο απλή:

"Όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα."