Καθρέπτης...

Σήμερα ορίστικε από το Υπουργείο Παιδείας και άλλους φορείς, ως η "Ημέρα Κατά της Ενδοσχολικής Βίας".

Μια πρωτοβουλία που είναι ο πρώτος "καρπός" μιας σύμπραξης φορέων, κρατικών και μη, για μια συντονισμένη προσπάθεια μείωσης ή και εξάλλειψης του φαινομένου της βίας στα σχολεία μας.

Σε συζητήσεις με φίλους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια, αναφέρονταν στην αύξηση των φαινομένων βίαιης συμπεριφοράς από παιδιά προς συμμαθητές τους: λεκτικές επιθέσεις, επιθετικότητα, ακόμα και ξυλοδαρμοί. Όχι από αυτά που γίνονται πάνω στο παιχνίδι ("χέρι, χέρι, πέναλτυ"-"όχι δεν ήταν" - "ήταν σου λέω" - "δεν ήταν" κλπ κλπ). Από τα άλλα, που γίνονται με πρόθεση να πληγώσεις τον άλλον...

Όμως, γνωρίζουμε πως τα παιδιά "μιμούνται" ή "αντιγράφουν" τους μεγάλους... Και η σχολική κοινότητα, δεν θα μπορούσε, και ούτε θα μπορέσει ποτέ, να λειτουργήσει ως αποστειρωμένη "γυάλα" της κοινωνίας και της οικογένειας. Αντιθέτως, είναι σε μεγάλο μέρος, ένας "καθρέπτης" των όσων συμβαίνουν γύρω μας... Και μέσα μας...

Και αν αναρωτηθείς "μα αφού τα παιδιά έχουμε τα καλύτερα συναισθήματα και τις καλύτερες σκέψεις για εμάς, τους φίλους, την οικογένεια και τον κόσμο όλο, πως γίνεται να κάνουμε στους συμμαθητές μας αυτά που δεν μας αρέσουν;"

Χμ... που άραγε να έχουν δει βίαιες ή/και αντιφατικές συμπεριφορές τα παιδιά μας;

Μήπως να είναι η κοινωνική βία που υπάρχει όλο και πιο έντονη;

i-diadromi.com

Μήπως είναι η οικονομική βία που συνθλίβει τους γονείς τους;

lifo/reuters/giannis mpexrakis

Ή μήπως είναι η βία ανάμεσα στους γονείς, με τη μορφή ψυχολογικής βίας, διάκρισης ή και χειροδικίας;

ερώτηση.gr

Η εκπαιδευτική κοινότητα δεν είναι μόνο τα παιδιά και οι μεταξύ τους σχέσεις. Είναι ακόμα οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, σε ένα τρίγωνο τρομακτικής αλληλεπίδρασης και με κύριο αποδέκτη πράξεων και συναισθημάτων τα παιδιά, τα οποία βλέπουν τα δύο βασικά τους "μοντέλα" ζωής (γονείς και εκπαιδευτικούς) να αναπαράγουν μηχανικά, τις μορφές βίας που εισπράττουν από το Σύστημα...

Η εκπαίδευση στη μη βίαιη συμπεριφορά, έχει τμήματα για όλους: παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς. Γιατί αν πραγματικά θέλουμε να σταματήσει η ενδοσχολική βία (με όλες τις μορφές της), πρέπει να βάλουμε βαθειά στην καρδιά και το μυαλό μας αυτό που είχε πει ο Ινδός φίλος:
 "να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον Κόσμο".

Και αυτό είναι το δικό μας κομμάτι γιέ μου που αξίζει να αγωνίζεται προσωπικά και κοινωνικά κάθε έντιμος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον Πλανήτη: να σταματήσουμε να αναπαράγουμε τη βία!

Πάμε!