Λέξεις που περιγράφουν αρχαιότερες έννοιες από την ίδιες...
Αφορμή είναι μια γενικότερη αίσθηση που υπάρχει αυτή την περίοδο και που μας επηρεάζει όλους μας. Καμμιά φορά εμείς οι μεγάλοι, έχουμε την εντύπωση πως τα παιδιά είναι "στον κόσμο τους" αλλά δεν είναι έτσι. Ποτέ. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, ξεκινάει μια αμφίδρομη σχέση αλληλεπίδρασης με το άμεσο περιβάλλον μας και αυτό χρειάζεται να το θυμόμαστε και ως γονείς, και ως παιδιά (περί συμφιλίωσης, σε άλλη ανάρτηση...).
Δεν θα σου κρύψω πως γεννήθηκες στην πιο βίαιη ίσως στιγμή της Ανθρώπινης Ιστορίας. Μια γενική "σύρραξη" σε όλο τον πλανήτη φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο βίαιη γίνεται και τόσο περισσότερους ανθρώπους αγγίζει... Ναι, είναι μια Ιστορική στιγμή κρίσης γιέ μου και θα τη βιώσουμε παρέα.
Ταυτόχρονα όμως, ακριβώς επειδή η κρίση αυτή είναι τόσο βαθειά και τόσο ευρεία, σηματοδοτεί κάτι που μόνο με τη γέννησή σου μπορώ να το παραλληλήσω (σε προσωπικό επίπεδο δηλαδή). Το παλιό πεθαίνει, το νέο γεννιέται! Και τα δύο κάνουν ...θόρυβο. Πολύ. Το παλιό περισσότερο ομολογώ... Το νέο δεν ακούγεται ακόμα τόσο πολύ, αλλά σιγά σιγά βρίσκει το δρόμο του στις καρδιές των ανθρώπων, άμορφο ακόμα αλλά η ομορφιά του επιβάλλει την υποψία του στα όνειρά μας και ήδη σύνολα ανθρώπων, προσπαθούν να το καλλιεργήσουν εκτός από μέσα τους, και στις κοινωνίες τους!
Και η ανθρωπότητα έχει μπει σε μια κατάσταση διλλημάτων και αντιφάσεων, πολλές φορές με βίαιες εκφράσεις... Και φυσικά δεν λείπουν όσοι μιλούν για ολική καταστροφή του Ανθρώπινου Γένους καθώς το "Κακό" θα θριαμβεύσει στη ζωή μας...
Ε, λοιπόν το "Κακό" ποτέ, μα ποτέ δεν κέρδισε τελικά! Το "καλό" πάντα κέρδιζε την καρδιά και την ψυχή και τα έργα των ανθρώπων γιέ μου! Και αν δεν ήταν έτσι, εμείς σήμερα δεν θα είμασταν εδώ, εγώ να σου γράφω και εσύ να με διαβάζεις... Δεν υπάρχει ίχνος θρησκευτικού περιεχομένου σε αυτό που σου λέω, καθώς δεν το συνδέω με την οποιαδήποτε Θεϊκή υπόσταση ή δόγμα. Η σύνδεση του "καλού" και του "κακού" γίνεται μόνο στη βάση εκείνης της βαθειάς, πολύ βαθειάς επιλογής του "ναι" και του "όχι" που κάνει κάθε άνθρωπος και κάθε σύνολο στην πορεία της εξέλιξής του... Και το "ναι" κερδίζει πάντα!
Ας δώσουμε λοιπόν την ενέργεια και τη δημιουργικότητά μας στην υπηρεσία του "ναι", του "νέου", γιατί το "παλιό" κουβαλάει το "όχι" ως κινητήριο δηλητήριο στις φλέβες του πια, και δεν μπορεί να δώσει άλλες λύσεις. Γιατί η ζωή αναζητά την εξέλιξη και όχι την αναπλήρωση του τίποτα, που έλεγε και ο Αργεντίνος φίλος μας...
Αφορμή είναι μια γενικότερη αίσθηση που υπάρχει αυτή την περίοδο και που μας επηρεάζει όλους μας. Καμμιά φορά εμείς οι μεγάλοι, έχουμε την εντύπωση πως τα παιδιά είναι "στον κόσμο τους" αλλά δεν είναι έτσι. Ποτέ. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, ξεκινάει μια αμφίδρομη σχέση αλληλεπίδρασης με το άμεσο περιβάλλον μας και αυτό χρειάζεται να το θυμόμαστε και ως γονείς, και ως παιδιά (περί συμφιλίωσης, σε άλλη ανάρτηση...).
Δεν θα σου κρύψω πως γεννήθηκες στην πιο βίαιη ίσως στιγμή της Ανθρώπινης Ιστορίας. Μια γενική "σύρραξη" σε όλο τον πλανήτη φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη και όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο βίαιη γίνεται και τόσο περισσότερους ανθρώπους αγγίζει... Ναι, είναι μια Ιστορική στιγμή κρίσης γιέ μου και θα τη βιώσουμε παρέα.
Ταυτόχρονα όμως, ακριβώς επειδή η κρίση αυτή είναι τόσο βαθειά και τόσο ευρεία, σηματοδοτεί κάτι που μόνο με τη γέννησή σου μπορώ να το παραλληλήσω (σε προσωπικό επίπεδο δηλαδή). Το παλιό πεθαίνει, το νέο γεννιέται! Και τα δύο κάνουν ...θόρυβο. Πολύ. Το παλιό περισσότερο ομολογώ... Το νέο δεν ακούγεται ακόμα τόσο πολύ, αλλά σιγά σιγά βρίσκει το δρόμο του στις καρδιές των ανθρώπων, άμορφο ακόμα αλλά η ομορφιά του επιβάλλει την υποψία του στα όνειρά μας και ήδη σύνολα ανθρώπων, προσπαθούν να το καλλιεργήσουν εκτός από μέσα τους, και στις κοινωνίες τους!
Και η ανθρωπότητα έχει μπει σε μια κατάσταση διλλημάτων και αντιφάσεων, πολλές φορές με βίαιες εκφράσεις... Και φυσικά δεν λείπουν όσοι μιλούν για ολική καταστροφή του Ανθρώπινου Γένους καθώς το "Κακό" θα θριαμβεύσει στη ζωή μας...
Ε, λοιπόν το "Κακό" ποτέ, μα ποτέ δεν κέρδισε τελικά! Το "καλό" πάντα κέρδιζε την καρδιά και την ψυχή και τα έργα των ανθρώπων γιέ μου! Και αν δεν ήταν έτσι, εμείς σήμερα δεν θα είμασταν εδώ, εγώ να σου γράφω και εσύ να με διαβάζεις... Δεν υπάρχει ίχνος θρησκευτικού περιεχομένου σε αυτό που σου λέω, καθώς δεν το συνδέω με την οποιαδήποτε Θεϊκή υπόσταση ή δόγμα. Η σύνδεση του "καλού" και του "κακού" γίνεται μόνο στη βάση εκείνης της βαθειάς, πολύ βαθειάς επιλογής του "ναι" και του "όχι" που κάνει κάθε άνθρωπος και κάθε σύνολο στην πορεία της εξέλιξής του... Και το "ναι" κερδίζει πάντα!
Ας δώσουμε λοιπόν την ενέργεια και τη δημιουργικότητά μας στην υπηρεσία του "ναι", του "νέου", γιατί το "παλιό" κουβαλάει το "όχι" ως κινητήριο δηλητήριο στις φλέβες του πια, και δεν μπορεί να δώσει άλλες λύσεις. Γιατί η ζωή αναζητά την εξέλιξη και όχι την αναπλήρωση του τίποτα, που έλεγε και ο Αργεντίνος φίλος μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου