"Ελαιφθερεία!!!"

              

Η 25η Μαρτίου είναι μια ιδιαίτερη ημέρα.

Γιορτάζει βλέπεις η μητέρα σου, που ήταν "χαρμόσυνο μήνυμα" για τη ζωή και των δύο μας...

Αλλά είναι ιδιαίτερη και για έναν άλλο λόγο: το ελληνικό έθνος, γιορτάζει την αρχή της "Ελληνικής Επανάστασης" το 1821, ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, που οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους.

Το σύνθημα της επανάστασης τότε ήταν "Ελευθερία ή Θάνατος". Βαρύ... Αλλά νομίζω πως η Ελευθερία, είναι βαριά ευθύνη, καθημερινή και ίση για όλους. Τότε μάλιστα, υπήρξαν και αρκετοί ξένοι που υποστήριξαν ακόμα και με τη ζωή τους την επανάσταση των Ελλήνων. Τότε επίσης, ήταν που δημιουργήθηκε και ο Εθνικός μας Ύμνος, ο μόνος ύμνος κράτους στον Κόσμο προς την Ελευθερία! Και τότε, ήταν γραμμένη σωστά...

Σχεδόν 200 χρόνια μετά, η χώρα είναι ελεύθερη... Χμ... Είναι;

Πρίν δύο χρόνια, όντας ακόμα στην κοιλιά της μητέρας σου, πήρες μέρος σε μια δράση, ακτιβισμός λέγεται... Τότε, στην πλατεία Συντάγματος, ντυθήκαμε "αόρατοι" και φορέσαμε μερικές ταμπέλες με συνθήματα, με αφορμή την Εθνική επέτειο για την "Ελευθερία"... Τα συνθήματά μας νομίζω πως είναι δύο χρόνια μετά, πιο επίκαιρα από ποτέ...

Θέλω να ξέρεις πως η Ελευθερία είναι πριν από ολα μέσα μας. Είναι το ίδιον του ανθρώπου! Χωρίς αυτή δεν θα είχαμε εξελιχθεί ποτέ από την εποχή των σπηλαίων ακόμα. Είναι ίσως η καλύτερη στιγμή για όλους μας ως πολίτες αυτού του κράτους, να σκεφτούμε την "ελευθερία" μας, βαθειά μέσα μας. Και μετά να μην πάμε στις παρελάσεις, αλλά να επισκεφθούμε αγαπημένα πρόσωπα που γιορτάζουν, να βρεθούμε με φίλους και να συζητήσουμε τα τόσα καλά πράγματα που έχουμε στην καρδιά και το μυαλό μας, και να ζήσουμε για μια, μοναδική, ημέρα πραγματικά "ελεύθεροι" από συνήθειες, ιδεολογίες, φόβους, ανασφάλειες, υποκρισίες, ταμπού, μνησικακίες...

Ελευθερία ή "Ελαιφθερεία" λοιπόν?

Πασατέμπος...

...ή αλλιώς, για να περάσουν οι ώρες μέχρι να σε ξαναδώ!

Σου έχω ένα παιχνίδι, τώρα που άρχισες να δείχνεις με το δαχτυλό σου τον ποιο ξεκάθαρο δρόμο της ανθρωπότητας...

Βρες τις ομοιότητες στις φωτογραφίες που βλέπεις και φτιάξε την ιστορία που θα μου πεις αύριο το βράδυ πριν κοιμηθείς...

*Ουγκάντα 2007

*Ελλάδα 2009

Λοιπόν;

Σωστά, εκτός του ότι δεν θα πάρει καμμιά τους σύνταξη, δεν έχουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη, δεν έχουν τελειώσει τη βασική εκπαίδευση, μετακινούνται με τα πόδια για ώρες, φροντίζουν και το σπίτι τους, κανακεύουν τα παιδιά τους, είναι περήφανες που είναι αυτές που είναι και δεν έπαψαν ποτέ να ονειρεύονται κάτι καλύτερο... 

Το κορίτσι και η σόμπα...

Σαν σήμερα, δηλαδή στις 20 Μαρτίου 1926, ένας κύριος που στα μαθητικά του χρόνια δεν ήταν και το καλύτερο παράδειγμα για τους δασκάλους του, διατύπωσε το πόσο σχετικά μπορεί να είναι τα πάντα.
Γύρω μας και μέσα μας.
Ή καλύτερα, η σχετικότητα των Γύρω μας με τα Μέσα μας.

 photo: seebyseeing.net

Ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο, εμάς τους ίδιους, είναι τα πρώτα φίλτρα σε κάθε ερέθισμα και η πρώτη "έξοδος" κάθε απάντησής μας... Η μηχανικότητα, η έλλειψη συνειδητότητας δηλαδή, μας κάνει να σχετίζουμε τα μέσα με τα έξω, με αυτό το φίλτρο.

Όλα τα πράγματα στη μνήμη μας, ακόμα και τα πιο ασήμαντα, είναι κατά κύριο λόγο, "αποθηκευμένα" με αυτά τα μηχανικά κριτήρια της σκέψης μας, που έχει παράξει όμως και συγκεκριμένα συναισθήματα. Αυτά είναι λιγάκι ..."αναρχικά" στοιχεία όμως. Και ίσως είναι τελικά και το καλύτερο κριτήριο για αυτά τα "μηχανικά φίλτρα" της αντίληψής μας.

Το καλύτερο κριτήριο τελικά για όσα συμβαίνουν γύρω σου και για όσα κάνεις, είναι η καρδιά σου, αυτή η "γεύση", η ιδιαίτερη "γεύση" που έχεις όταν αναλογίζεσαι τη μέρα που πέρασε λίγο πριν κοιμηθείς το βράδυ. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να αποφασίσεις τί θα κάνεις για να κοιμάσαι "γλυκά" περισσότερες μέρες!

Μάλλον τελικά συμφωνούμε με τον φίλο μας, τον Αλβέρτο, που εκτός από την επίσημη εκδοχή της "Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας", είχε δώσει και μια πιο απλή:

"Όταν κάθεσαι με ένα ωραίο κορίτσι για δυο ώρες, σου φαίνεται σαν δυο λεπτά. Αν καθίσεις σε μια αναμμένη σόμπα για δυο λεπτά, σου φαίνεται σαν δυο ώρες. Αυτό είναι η σχετικότητα."

Μύρισε Άνοιξη!

Ο Χρόνος έχει 4 εποχές: Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας και ...
και...
ΑΝΟΙΞΗ!!!

Χμ... Βαρετή εισαγωγή, και θα την ακούς αρκετά στα πρώτα χρόνια στο σχολείο, όταν με το καλό πας. Προφανώς, αυτό το... διδασκαλίστικο ύφος, μου φανερώθηκε μηχανικά. Λογικό, τόσες φορές που τα είχα ακούσει και εγώ από τις δασκάλες μου!

Αλλά από την άλλη, αυτό το γεγονός, πως πλησιάζει η Άνοιξη, είναι και το μεγαλύτερο γεγονός στον ετήσιο κύκλο ξέρεις. Σηματοδοτεί την αναγέννηση των πάντων!
Είναι η πραγματοποίηση της ελπίδας της Ζωής για τη Ζωή!
Είναι το φωτεινό δεδομένο του Χρόνου των Ανθρώπων! 
Είναι και η γεννήτρια της Ζωής για την παραγωγή θετικών εικόνων για το μέλλον!
Είναι η έξοδος από τον λήθαργο για όλα τα πλάσματα που θα γνωρίσεις από κοντά ή μέσω διαδικτύου! (και ελπίζω να μη μου ζητήσεις να σου φέρω σπίτι κανέναν Αφρικανικό ρινόκερο...)

Είναι τέλος η υλοποίηση για άλλο ένα ονειροπόλημά μου: η ευκαιρία για εξερευνητικούς περίπατους μαζί σου!
 
Καλή Άνοιξη σε όλες και όλους, με την ευχή η Καρδιά και το Μυαλό σας, να "ανοίξουν" όπως τα λουλούδια στα σπίτια μας και στους αγρούς, και ο Ήλιος να φωτίσει τη ζωή και το βαθύτερο "είναι" μας! 

Καθρέπτης...

Σήμερα ορίστικε από το Υπουργείο Παιδείας και άλλους φορείς, ως η "Ημέρα Κατά της Ενδοσχολικής Βίας".

Μια πρωτοβουλία που είναι ο πρώτος "καρπός" μιας σύμπραξης φορέων, κρατικών και μη, για μια συντονισμένη προσπάθεια μείωσης ή και εξάλλειψης του φαινομένου της βίας στα σχολεία μας.

Σε συζητήσεις με φίλους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια, αναφέρονταν στην αύξηση των φαινομένων βίαιης συμπεριφοράς από παιδιά προς συμμαθητές τους: λεκτικές επιθέσεις, επιθετικότητα, ακόμα και ξυλοδαρμοί. Όχι από αυτά που γίνονται πάνω στο παιχνίδι ("χέρι, χέρι, πέναλτυ"-"όχι δεν ήταν" - "ήταν σου λέω" - "δεν ήταν" κλπ κλπ). Από τα άλλα, που γίνονται με πρόθεση να πληγώσεις τον άλλον...

Όμως, γνωρίζουμε πως τα παιδιά "μιμούνται" ή "αντιγράφουν" τους μεγάλους... Και η σχολική κοινότητα, δεν θα μπορούσε, και ούτε θα μπορέσει ποτέ, να λειτουργήσει ως αποστειρωμένη "γυάλα" της κοινωνίας και της οικογένειας. Αντιθέτως, είναι σε μεγάλο μέρος, ένας "καθρέπτης" των όσων συμβαίνουν γύρω μας... Και μέσα μας...

Και αν αναρωτηθείς "μα αφού τα παιδιά έχουμε τα καλύτερα συναισθήματα και τις καλύτερες σκέψεις για εμάς, τους φίλους, την οικογένεια και τον κόσμο όλο, πως γίνεται να κάνουμε στους συμμαθητές μας αυτά που δεν μας αρέσουν;"

Χμ... που άραγε να έχουν δει βίαιες ή/και αντιφατικές συμπεριφορές τα παιδιά μας;

Μήπως να είναι η κοινωνική βία που υπάρχει όλο και πιο έντονη;

i-diadromi.com

Μήπως είναι η οικονομική βία που συνθλίβει τους γονείς τους;

lifo/reuters/giannis mpexrakis

Ή μήπως είναι η βία ανάμεσα στους γονείς, με τη μορφή ψυχολογικής βίας, διάκρισης ή και χειροδικίας;

ερώτηση.gr

Η εκπαιδευτική κοινότητα δεν είναι μόνο τα παιδιά και οι μεταξύ τους σχέσεις. Είναι ακόμα οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς, σε ένα τρίγωνο τρομακτικής αλληλεπίδρασης και με κύριο αποδέκτη πράξεων και συναισθημάτων τα παιδιά, τα οποία βλέπουν τα δύο βασικά τους "μοντέλα" ζωής (γονείς και εκπαιδευτικούς) να αναπαράγουν μηχανικά, τις μορφές βίας που εισπράττουν από το Σύστημα...

Η εκπαίδευση στη μη βίαιη συμπεριφορά, έχει τμήματα για όλους: παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς. Γιατί αν πραγματικά θέλουμε να σταματήσει η ενδοσχολική βία (με όλες τις μορφές της), πρέπει να βάλουμε βαθειά στην καρδιά και το μυαλό μας αυτό που είχε πει ο Ινδός φίλος:
 "να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον Κόσμο".

Και αυτό είναι το δικό μας κομμάτι γιέ μου που αξίζει να αγωνίζεται προσωπικά και κοινωνικά κάθε έντιμος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον Πλανήτη: να σταματήσουμε να αναπαράγουμε τη βία!

Πάμε!

Μνήμη και Φαντασία...

Πολλά πολλά χρόνια πριν, ένας συγγραφέας μας μοιράστηκε τις "εικόνες" του για το μέλλον... Εικόνες τόσο υπερβατικές, που στην εποχή του ήταν κάτι ανάμεσα σε παραμύθι για παιδιά ή επιστημονική φαντασία για τους ενήλικες. Όπως για παράδειγμα το ταξίδι από τη Γη στη Σελήνη ή ο Γύρος του Κόσμου σε 80 ημέρες...

Ο τρόπος που τις μοιράστηκε ήταν μέσω της συγγραφής των "εικόνων" του και της εκτύπωσής τους σε βιβλία, αρχικά στα Γαλλικά... Σύντομα όμως αγαπήθηκαν από όλους, όχι μόνο από τα παιδιά αλλά και από τους μεγάλους, τόσο ώστε οι μεταφράσεις να έρχονται η μία μετά την άλλη και αυτό να συνεχίζεται μέχρι και σήμερα... Μάλιστα, δεν πρόλαβε να τα δει εν ζωή, αλλά οι "εικόνες" του για το μέλλον, έγιναν μέχρι και τηλεοπτικές σειρές ή ταινίες, ενώ δεν ήταν λίγοι οι μεταγενέστεροι συγγραφείς που εμπνεύστηκαν από το έργο του ώστε να αναπτύξουν το δικό τους ταλέντο...

Πριν από αυτόν, υπήρξαν και άλλοι, σε άλλους τόπους και χρόνους, άνθρωποι που δεν κατάφεραν να δούν το έργο τους ή το λόγο τους τόσο ευρεία διαδεδομένα, αλλά αντιμετωπίστηκαν μερικές φορές ακόμα και εξαιρετικά βίαια από το τότε ισχύον σύστημα, ως "τρελλοί", "εξτρεμιστές", "επικίνδυνοι" ή "αιρετικοί"... Μάλιστα μερικοί από αυτούς, οδηγήθηκαν μέχρι και στην πυρά ενώ τα έργα τους καταστράφηκαν μαζικά σε δημόσιες εκδηλώσεις υποταγής στη μηχανικότητα της ανθρώπινης συνείδησης (μερικοί μάλιστα τα είπαν "έργο του Διαβόλου" αλλά μάλλον ήθελαν να δικαιολογήσουν τις δικές τους ανασφάλειες για το θάνατο...). Πόσοι εξάλλου νομίζεις πίστευαν πριν από 200 μόλις χρόνια, πως θα μπορούσαμε να έχουμε εμπειρίες σαν κι αυτήν:



Και όμως, όλοι οι παραπάνω, δικαιώθηκαν μερικά χρόνια ή αιώνες μετά το θάνατό τους για την υπερβατικότητα των "εικόνων" τους για το μέλλον της ανθρωπότητας, και φυσικά πάντα αναφέρομαι σε "εικόνες" που ευνόησαν την ανθρώπινη εξέλιξη, βοηθώντας την να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο και τον εαυτό της.

Τί είχαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που ακόμα και σήμερα τους θαυμάζουμε αναγνωρίζοντας το ευρύ τους πνεύμα και το διορατικό τους βλέμμα;

Μνήμη και φαντασία...

Όπως όλοι μας δηλαδή! Γιατί βλέπεις, είμαστε όλοι πλασμένοι από τα ίδια συστατικά, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα, καταγωγή ή ηλικία.

Ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις υπερβατικές εικόνες και στην υλοποίησή τους, είναι η πρόθεση! Η τρίτη από τις ιδιότητες που μας ξεχωρίζει από το ζωϊκό βασίλειο και που μας βοηθά να σπάμε καθημερινά τα όριά μας ως οντότητες και ως σύνολα!

Τώρα, κλείσε τα μάτια, πάρε μια βαθειά ανάσα, θυμήσου μερικές καλές στιγμές σου, φαντάσου μια θετική υπερβατική κατάσταση για σένα και τους γύρω σου, άνοιξε τα μάτια σου και βάλε πρόθεση να την πραγματοποιήσεις!

Ίσως αυτό χρειαζόμαστε να κάνουμε και εμείς οι μεγάλοι σήμερα, τώρα. Αλλά πρώτα πρέπει να πιστέψουμε πως η ζωές μας δεν είναι μια ακόμα γραμμική εξελικτική πάθηση, αλλά μια σπειροειδής διευρυνόμενη δύναμη γεμάτη φώς, ικανή να μετατρέψει τον εαυτό της και τον Κόσμο!

Υ.Γ. ο γαλλόφωνος φίλος που αναφέρω στην αρχή, δεν είναι άλλος από τον Ιούλιο Βερν και του αξίζουν πολλά ευχαριστώ για τα όσα μας χάρισε με τα βιβλία του... Και το πιο σημαντικό ήταν πως η διαφορά ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα είναι η δράση!