Αγαπημένη μου Ματθίλδη...

Αγαπημένη μου Ματθίλδη (ή αλλιώς ...Mafalda...)

σου εύχομαι ολόψυχα να τα εκατοστήσεις, μιας και σαν σήμερα, το 1964, γεννήθηκες από το πενάκι του αγαπημένου μας Αργεντίνου κομίστα Quino...

Σε γνώρισα από πολύ μικρός, και κατάφερα να συλλέξω όλα τα αλμπουμάκια που περιγράφουν τη ζωή, το χιούμορ και την καυστικότητά σου για τα στραβά αυτού του κόσμου. Αλμπουμάκια που θα παραδώσω στον αγαπημένο μου γιό, για τον οποίο θα σου μιλήσω σε άλλο γράμμα μου.

Για την ώρα θα αρκεστεί σε δύο τρία παραδείγματα, φόρο τιμής σε σένα και στον εμπνευσμένο δημιουργό σου.

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου έδωσες να γράψω αυτό το γράμμα που από καιρό είχα στο μυαλό μου, αλλά περίμενα τα γενέθλιά σου για να το κάνω.

Με βαθειά συγκίνηση,
Νίκος.

Σεπτέμβριος, ή αλλιώς "9"...

Ο Σεπτέμβριος όπως θα μάθεις αργότερα γιέ μου, είναι ο 9ος μήνας του έτους. Μήνας όπου ξεκινάει και τελειώνει ο τρύγος, ο ουρανός αποκτά τα πλέον δραματικά του πρόσωπα, οι Ανατολές γίνονται πιο ενδιαφέρουσες φωτογραφικά, οι πρώτες βροχούλες δροσίζουν τη ζωή μας και ο πλανήτης μας σε αυτόν τον παράλληλο, ισορροπεί πλέον εξίσου ανάμεσα στην ημέρα και τη νύχτα... 


Λίγο αργότερα, θα μάθεις πως ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας που ξεκινάνε τα σχολεία... Αυτή η εξαιρετική διαδικασία μάθησης και φιλίας, που μπορεί να είναι μια καταπληκτική εμπειρία που θα σου ανοίξει νέους ορίζοντες ως Άνθρωπο και ως πολίτη. 


Για έμπνευση, θα σου πω μια ιστορία που διαδραματίστηκε σαν σήμερα, 25/9 του 1957, αυτή "των 9 του Λίτλ Ροκ"... Μια ιστορία που αξίζει να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία, προσφέροντας ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ήθους, γενναιότητας και μη βίαιης δράσης προς μίμηση! 

Ως οι "9 του Λίτλ Ροκ" είναι γνωστοί οι εννιά πρώτοι Αφροαμερικανοί μαθητές που γράφτηκαν το 1857 στο Little Rock Central High School, ένα σχολείο που μέχρι τότε ήταν αποκλειστικά για λευκούς μαθητές. Τα 9 αυτά παιδιά, ενώ είχαν γραφτεί στο σχολείο, αρχικά εμποδίστηκαν να μπουν στο κτίριο από λευκούς συμμαθητές τους και μέλη της Εθνοφρουράς, η οποία έπαιρνε εντολές από τον κυβερνήτη του Αρκάνσας Όρβιλ Φόμπους. Τελικά μπήκαν στο σχολείο και άρχισαν να παρακολουθούν τα μαθήματα, ύστερα από την παρέμβαση του τότε Αμερικανού Προέδρου Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και με τη συνοδεία στρατιωτών. Το γεγονός αυτό θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του Κινήματος για τα ατομικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών. 


Αυτή η πράξη των "9", δεν ήταν τυχαία παρόρμηση εφήβων. Ήταν το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας καλλιέργειας της αρχής της Μη Βίας και της πολιτικής ανυπακοής, που είχε κύριο εκφραστή της τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, ίσως τη μεγαλύτερη προσωπικότητα του 20ου αιώνα παγκοσμίως, που συνεχίζει με το έργο και τη δράση του να εμπνέει χιλιάδες ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. 

Ειρήνη! - Τώρα και σε αναβράζον δισκίο!

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό... η Ειρήνηηηη...

Βουδαπέστη, 15 Μαρτίου 2008. 3500 άνθρωποι.

Διοργάνωση: Κόσμος Χωρίς Πολέμους και Βία, Ουγγαρία.

Ναι, χτες, 21 Σεπτεμβρίου εορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα για την Ειρήνη γιέ μου. Όχι τη Ρηνούλα που θα γνωρίσεις κάποτε στο σχολείο, όοοοχι... Την άλλη, εκείνη που όλοι οι άνθρωποι επικαλούνται και εύχονται και που η πλειοψηφία δεν έχει γνωρίσει ποτέ.

Δεν είναι μόνο η κατάσταση του μη πολέμου... Γιατί και στην Ελλάδα, ως κράτος, ειρήνη έχουμε με τους γείτονές μας, αλλά το 2010 αγοράσαμε από τη Γαλλία 6 πολεμικές φρεγάτες (2,5 δις ευρώ) και ελικόπτερα μάχης (400 εκ. ευρώ) ενώ από τη Γερμανία αγοράσαμε 6 υποβρύχια (5 δις ευρώ). Όσο για το διάστημα 2005-2009 η Ελλάδα ήταν από τους 5 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων στην Ευρώπη... Ειρήνη με τους γείτονες? Δε νομίζω...

Άσε δε τα δεδομένα παγκοσμίως... 1 τρισεκατομμύριο (!!!!) ευρώ δαπανήθηκε το 2010 μόνο σε όπλα... περιττό να σου πω πως η ακραία φτώχεια και πείνα στον πλανήτη, (φτώχεια και πείνα συνανθρώπων μας) θα είχε εξαλειφθεί με μόνο 71 δις ευρώ το χρόνο, δηλαδή με το 1/14 των δαπανών για όπλα.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτή η Ειρήνη, όπως σου έγραψα και παραπάνω. Υπάρχει και η εσωτερική Ειρήνη, εκείνη που σου απορρέει από τη συμφιλίωση με τον εαυτό μας και τους γύρω μας, από τη συνοχή στη σκέψη, το συναίσθημα και την πράξη μας, από την ως εαυτός συμπεριφορά μας προς τους άλλους... Α, και εκεί η επιστήμη διεθνώς έχει κάνει θαύματα, καθώς βρήκε το μαγικό χάπι! Απόδειξη; Πρώτα φάρμακα σε πωλήσεις παγκοσμίως δεν είναι αυτά για το HIV/AIDS, την ηπατίτιδα, την ελονοσία ή την φυματίωση (από αυτές μόνο τις ασθένειες, πεθαίνουν τουλάχιστον 4 άτομα κάθε λεπτό παγκοσμίως) όπως θα περίμενε κανείς... Είναι τα αγχολυτικά-ηρεμιστικά!!! "Ειρήνη" σε μορφή αναβράζοντος δισκίου...

Πιστεύω (και ευτυχώς όχι μόνο εγώ στον πλανήτη...) πως η βία είναι το πρόβλημα και όχι η λύση. Η τοποθέτηση του ανθρώπινου όντος ως κεντρικής αξίας, το να συμπεριφέρομαι όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται και η συνοχή σκέψης, συναισθήματος και πράξης, είναι ο προσωπικός και κοινωνικός δρόμος προς έναν κόσμο πραγματικά περισσότερο Ειρηνικό και Μη Βίαιο. Μία μικρή προσπάθεια κάνουμε στο http://www.eirinieinai.gr/ και αυτό ήταν το φετινό αποτέλεσμα...

...κλείνω με τον αγαπημένο φίλο από τις ΗΠΑ...

11 μήνες (ή 11 δευτερόλεπτα...)

Το 11 είναι εξαιρετικός αριθμός ξέρεις, πριν από όλα φυσικά γιατί εσύ έκλεισες τους 11 μήνες μαζί μας... (ναι, ναι, είμαι χαζομπαμπάς και το δείχνω).

Πέρα από όλες τις μαθηματικές εφαρμογές του σε διάφορα συστήματα (που δεν τα γνωρίζω πολύ καλά, εγώ αλλού κοίταζα τότε..) ένας φίλος εξέφρασε και μια άλλη οπτική που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα...

"11 δευτερόλεπτα... Δεν χρειάστηκαν ποτέ πάνω από 11 δευτερόλεπτα για να γεννηθεί μια υπερβατική εικόνα, τέτοια που να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο... Μόνο 11 δευτερόλεπτα!!"

Πόσο δίκιο έχει... Πόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας, να πάρουμε 11 δευτερόλεπτα στην καθημερινότητά μας και να πλάσουμε μια εικόνα τέτοια που να μας κινητοποιήσει για την υπόλοιπη ημέρα ή την υπόλοιπη ζωή μας...

Κοιτάζω αυτή την Ανατολή (όπως μόνο ο Σεπτέμβρης ξέρει να μας δίνει) και εμπνέομαι... κλείνω τα μάτια και πλάθω την εικόνα μου... Κλείσε τα μάτια σου και πλάσε την εικόνα σου... και ακολουθώ!!!

(η ιστορία συνεχίζεται στις 11-11-2011...)

"Σύνταγμα, τώρα!"

3 Σεπτεμβρίου 1843: ξεκίνησε μια επανάσταση από τον λαό, που ανάγκασε τον τότε βασιλιά Όθωνα να παραχωρήσει Σύνταγμα στο Ελληνικό κράτος. Η Βουλή τότε ήταν τα ανάκτορα του βασιλιά και η πλατεία μπροστά τους, απλά ένας κήπος για περίπατο. Οι εξεγερμένοι πολίτες είχαν συγκεντρωθεί ακριβώς εκεί και με τη διαδήλωσή τους και το δυναμισμό τους, κατάφεραν να εξασφαλίσουν το Σύνταγμα. Έκτοτε αυτή η πλατεία μετονομάστηκε σε "Πλατεία Συντάγματος".

3 Σεπτεμβρίου 2011: οι αγανακτισμένοι πολίτες θα βγουν ξανά σε αυτή την ιστορική πλατεία. Το κτίριο της Βουλής, από καιρό τώρα έχει σταματήσει να τους εκφράζει και φιλοξενεί 300 (συν τους "αυλικούς") άτομα που έχουν άλλα δικαιώματα και υποχρεώσεις από όλους τους υπόλοιπους, αν και το Σύνταγμα δεν λέει κάτι τέτοιο... Επίσης, έχουν (!) το δικαίωμα, μόλις οι 151 από αυτούς αν χρειαστεί, να το παραβλέπουν, να το απαξιώνουν και να το ερμηνεύουν όπως θέλουν. 

Λοιπόν, ήρθε η ώρα που κάθε πολίτης, κάθε άνθρωπος που ζει σε αυτή τη χώρα, πρέπει να διεκδικήσει ξανά τη ζωή του πίσω! Τώρα! Όχι αύριο, ούτε από άλλους.  Από εμάς και σήμερα! Ακριβώς όπως κάνεις εσύ, όταν σε περιορίζω σε ένα μόλις δωμάτιο... 

Ξανά στις πλατείες λοιπόν μετά από !!! Γιατί αυτή τη χρονιά, το σωτήριο (για την κυβέρνηση και άλλους) έτος 2011 μ. Χ., δεν θα βγούμε μόνο στην πλατεία Συντάγματος... Θα βγούμε σε όλες τις πλατείες της χώρας!!! Και δεν θα διεκδικήσουμε Σύνταγμα... Θα διεκδικήσουμε τις ζωές μας πίσω!!!

Το ερώτημα, για όσους ακόμα διστάζουν, και για σένα αν τυχόν βρεθείς ποτέ σε δύσκολη κατάσταση, είναι το εξής: Είναι αυτές οι συνθήκες που θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε; Αν ναι, ας επιστρέψουμε στις λοβοτομημένες διαφημίσεις μας... Αν όχι, τότε "ας γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον Κόσμο" όπως έλεγε και ο Ινδός φίλος μας...